Nee, voor de AIVD hoef je met dit topic niet bang te zijn, laat ze maar lekker meelezen
.
Om even terug te komen op Cascade's vraag, zelf ben ik ook geneigd om veel vrijheid toe te laten, maar vrijheid kent ook zijn grenzen. Wat voor de ene persoon vrijheid is, kan voor een ander overlast betekenen.
In een ideale wereld zou iedereen alle vrijheden moeten hebben die je maar kunt bedenken, maar we moeten nu eenmaal wel realistisch zijn. Er lopen te veel gekken, criminelen (of wannabee criminelen) rond om alles maar toe te laten. Er zijn nog veel meer mensen die totaal geen rekening wensen te houden met een ander.
Stel je trekt de lijn van absolute vrijheid door tot in het absurde. Ik wil iedere donderdag avond, vrijdagavond, zaterdagavond en als het kan ook zondagavond een enorm knalfeest geven met knoeterharde muziek tot diep in de nacht, flinke massa's mensen en dat doe ik liefst in mijn achtertuin, 's zomers en 's winters. Moet dat kunnen?
Als ik dat eenmaal per jaar wil, in overleg met de buren, dan is er best wel wat te regelen, maar ook hier zie je dus weer dat jouw vrijheid zijn grenzen kent. Als je absolute vrijheid wilt moet je in een hutje op de hei gaan wonen minstens 5 km verwijderd van het dichtstbijzinde andere hutje
.
Zo zie ik het ook met (thuis)chemie. Zelf doe ik ook best veel experimenten, maar mijn stelling is dat er vanalles mag, zolang een ander er maar niks ongevraagd en ongewenst van merkt in de vorm van overlast (en ook niets van kan merken, mocht het een keer mis gaan). Waar komt dit op neer:
1) Op kleine schaal werken. 100 mg chloorgas is geen probleem voor de buurt, 100 gram des te meer aan stank en ongemak.
2) Risico's zeer sterk inperken. Een plof van 100 mg doet au mijn vingers, een plof van 100 gram kan ook mijn buren (ernstige) schade berokkenen. Helemaal risicovrij is het natuurlijk niet, maar dat geldt natuurlijk voor alles in het leven.
3) Ook je eigen lichaam is uniek en zeer veel waard. Dus, blootstelling aan giftige chems voorkomen en goed opletten op bijv. cumulatieve effecten. Je lichaam is de tempel van je geest!
Wat betreft informatie, voor een uitgebreide handleiding om bijv. een gordelbom te maken, inclusief tijdgestuurde ontsteker o.i.d. zou ik toch niet graag verantwoordelijk worden gehouden. Aan de andere kant, informatie om bijv. een explosieve stof te maken vind ik acceptabel, zeker als het om een wat meer exotische stof gaat. Soms kan het vanuit chemisch oogpunt gewoon superinteressant zijn om energetische stoffen te onderzoeken (bijv. organische azides, complexen met perchloraten). Er is veel halve informatie op Internet en dat leidt volgens mij tot meer ellende dan echt goede informatie, waarbij ook duidelijke risico's worden beschreven en waar ook een goede analyse van gevaren aanwezig is. Een terrorist heeft zijn info toch wel.
Wat betreft verkrijgbaarheid van stoffen moet het maar blijven zoals het nu is. Het is best lastig om aan chems te komen en dat vind ik prima. De eerste de beste knal/pats/boem figuren komen er niet zo eenvoudig aan. Iemand die echt geinteresseerd is in chemie vindt zijn bronnen wel, maar die is het ook wel toevertrouwd.
Voor de rest zie ik het ook toch vooral als een eigen verantwoordelijkheid. Ik moet er ook weinig van hebben als een overheid voor mij gaat bepalen wat ik wel en niet in huis mag hebben, wat ik wel en niet gebruik en wat ik wel en niet doe. We zijn geen kleuters die geen eigen verantwoordelijkheid aankunnen. Dit is iets wat me vooral benauwt in de USA. Daar wordt zo'n beetje alles verboden, stoffen als jood, fosfor, aceton, ether, (hypo)fosfieten en in sommige staten (TX, NY) zelfs glaswerk en wat meer geavanceerde meetapparatuur zijn voorboden voor particulieren zonder speciale vergunning. Dan denk ik dat nanny-state USA zich veel te veel met zijn inwoners gaat bemoeien. Die kant moeten wij hier beslist niet op.
