Aktueel bekende gevolgen van blootstelling aan asbestvezels

[Jan van Zelm]

Steeds vaker is op ook internationale fora en sites aandacht voor de voor de gezondheid van mensen schadelijke gevolgen van blootstelling aan asbestvezels. Wetenschappelijk is men het station van de 'mindere schadelijkheid' van het zgn. 'witte asbest' al weer een aantal jaren voorbij. Vast staat dat álle asbestvezels - mits maar klein genoeg - een mate van schadelijkheid kennen. Die schadelijkheid kent een slachtoffer vaak pas ver achterin zijn/haar leven. Leven dat zich na de diagnose 'asbestkanker/mesothelioom (van de pleura, peritoneum, pericard) al snel begrensd ziet. Curabel of operabel is het veelal niet, enige verlenging van resterende nog 'levende' tijd zou er dan zijn maar is nooit een echt dragelijke optie. Uiteraard bepaald een patiënt dat zelf (nog..).
Asbestaandoeningen worden vooral als een erfenis uit het verleden gezien. Een erfenis die niemand WIL accepteren maar er nu eenmaal - en op uitgebreid 'aangeboden' schaal - is en op vele plaatsen.
Voordeel van asbest (..) is/was dat het "long-lasting" is. Het is dan ook nóg steeds overal te vinden. Maar omdat het juist bij 'het vinden' op kostenweerstand stuit wil men (..) het liever NIET zien. En pas dan wordt een mogelijk gevaar écht gevaarlijk: Het negeren van een aanwezig en bekend potentieel gevaar.
Zeker is het zo dat NIET ieder blootgesteld persoon komt te overlijden omdat de latentietijd van de diverse aandoeningen zo'n lange periode bestrijkt, nl. 10 tot 60 jaar (..en meer). M.a.w.: Een latent aanwezige kankervorm in een menselijk lichaam hoeft niet altijd bij leven tot duidelijk waarneembare klachten te leiden en dus zou er in die situaties ook geen medisch onderzoek plaatsvinden. Als het al aan de orde is en gediagnosticeerd zou worden is er veelal weinig  - tot NIETS - (meer) aan te doen. Het niet wíllen weten bij patiënten komt dan ook om de hoek kijken.
Op de site van het Ministerie van SZW is een video-voorlichtingsfilmpje te vinden met een daarin verwerkte animatie over hoe een (= één !!) asbestvezel het longvlies prikkelt en er uiteindelijk carcinoomvorming optreedt. Steeds vaker en meer kankervormen in ook andere dan tot nu toe meest voorkomende organen steken hun dodelijke kop op. Zo wordt ook darmkanker vaker genoemd in de gevolgenrij van asbestblootstelling. Dat zet dan wel een heel ander en groter licht op de asbestproblematiek. Maatschappelijk zouden de bewijzen daarvan wel commotie teweeg kunnen brengen en zou het (ook) om die reden lang stil kunnen blijven...
Van asbest wordt door verweerders van mógelijke aansprakelijkheid voor letselschade als gevolg van blootstelling aan dat mineraal maar wat 'graag' beweert dat 'een paar vezels' geen kwaad kunnen. Maar: Asbest is geen stapel-gif of pas bij bepaalde (..) hoeveelheden dodelijk. Het is een (!) vezel die een structuurverandering in menselijke cellen veroorzaken kán. En JA, natuurlijk is het zo dat wanneer men vaak en veel wordt blootgesteld er een grotere kans is op een zich manifesteren van een asbestaandoening. Maar de Nationale Gezondheidsraad heeft niet voor niets de normen zeer serieus naar beneden bijgesteld en geeft zelfs aan dat de veilige ondergrens voor blootstelling aan asbestvezels (.. of dat nu bruin, blauw óf ook wit is) de '0'-grens is.
De vrees dat de grootscheepse op handen, reeds ingezette saneringen van in ieder geval de nog in grote aantallen sterk verweerde asbestcementen daken (aan oppervlak zo'n 24.000 voetbalvelden...) vóór 2024 zou kúnnen leiden tot ook meer risico's voor saneerders lijkt niet óngegrond. Maar daarnaast geldt dit dan vanzelfsprekend ook voor mensen in de nabijheid van dergelijke werkzaamheden en/of reeds 'airborn' geworden vezel, de zgn. "vrije vezelvlucht" in de huidige situatie van die daken 'in rust'.
Vaak - en zeker niet uit te sluiten terecht - wordt beweert dat asbestvezels zich ook in de ons omringende lucht begeven en iedereen dus aan de basis risico loopt.... Er ZIJN ook asbestslachtoffers die géén spoor lijken te kunnen trekken naar hún arbeidshistorie of anderzijds.
M.a.w.: Mensen moeten asbest zeer serieus blijven nemen. Er zijn op de wereld al dorpen 'verdwenen' doen worden i.v.m. de onleefbaarheid (Wittenoom bijvoorbeeld). Asbestos (Canada) lijkt dat te gaan volgen. In het ook Nederlandse verleden werden de risico's voor de gezondheid op de lange termijn zwaar gebagatelliseerd; de gevolgen tonen zich nu - na de zeer uiteenlopende latentieperioden.
Ook heden wordt asbest erg makkelijk door 'buitenstaanders' als "opgeblazen materie" beoordeeld. Helaas is het ook opblaasbare materie... in meerdere betekenissen! En dán wordt het ook serieus bedreigend. Inmiddels in Nederland 10.000-en doden, per jaar zo'n 1400 asbestslachtoffers en immer stijgende aantallen, enorme kosten, juridische problematiek en medisch een ongrijpbaar spook.
Ergo: graag zou ik de ontwikkelingen waarvan mogelijk U - als lezer - op de hoogte bent willen vernemen.