![Afbeelding](http://imgdump.nl/hosted/a3c9168fafcb3b01aaf98092e5cca43c.jpg)
Het voornaamste onderdeel in deze opstelling zijn de membramen, welke H2 gas makkelijk doorlaat, maar grotere moleculen niet. Dit is miscchien in de toekomst nog ooit te maken. (Misschien met graffeen ofzo?)
Het idee is dat in positie 1 de waterstof moleculen vrijelijk het membraam (in de zuiger) passeren in twee richtingen. Maar omdat aan de bovenzijde van het membraam een zwaarder gas aanwezig is (met een dusdanige moleculaire vorm en grootte dat deze niet in/door het membraam gaan) zal een deel van de waterstofmelculen boven het membraam verder naar boven gedreven worden; waarna de waarschijnlijkheid verder afneemt dat deze het membraam weer terug naar beneden passeren.
Hierdoor zou dan een onderdruk ontstaan aan de onderzijde van het membraam; welke vervolgens in energie omgezet kan worden: positie2(wellicht ontstaat er ook een overdruk aan de bovenzijde?)
Middels een kleine teruggave van energie, en het openen van een ventiel aan de onderzijde zou de opstelling weer terug in zijn originele positie gebracht kunnen worden. Positie 3
Ik loop hier al een tijdje mee rond maar heb zelf niet echt de kennis om deze te ontkrachten. In de prakijk is het natuurlijk niet zo makkelijk om een membaam te maken waarin de zwaardere/grotere moleculen niet vast gaan zitten, maar zou in theorie een enkele laag graffeen bijvoorbeeld niet op deze manier kunnen fungeren???
Deze wetenschap gaat mij eerlijk gezegd een beetje te boven. En het ligt er natuurlijk ook aan wat voor gas je kiest als zwaarder gas. En als dit zou werken, zou het dan een perpetuum mobile zijn? Het is natuurlijk zowel afhankelijk van de zwaartekracht als de omgevingstemperatuur. Als ik het goed begrijp zou het gas afkoelen op het moment dat de zuiger zijn arbeid maakt, omdat de ruimte uitzet; waarna de temperatuur weer stabiliseert met de omgeving van de opstelling. (de opstelling zou dan dus ook warmte van de omgeving onttrekken.) Gegroet, Stef van Uijtregt