Welke van alle van belang zijnde zaken bij dat hele evenwicht nou eigenlijk het belangrijkste is zou ik niet durven zeggen.
Maar ik denk de kans dat een eenmaal losgeslagen watermolecuul weer op die sigaar terugkomt, of dat twee losgeslagen watermoleculen elkaar tegenkomen en kleine druppeltjes gaan vormen.
Als we het model van vloeibaar water aanhouden voor de sigaar, is de kans aanmerkelijk groter dan een watermolecuul in de bestaande vloeisttoffase terugvalt.
Het vormen van een 'druppeltje' in een gasmengel is een lastig procede, aangezien de dampdruk van hele kleine hoeveelheden vloeistof ('druppeltjes' van telbare aantal moleculen) veel groter is dan die van de bulk.
Maar eerlijkgezegd vind ik vloeibaar water / lucht een heel slecht modelsysteem voor waar het hier om gaat. Veel biomoleculen zijn dusdanig hygroscopisch dat ze nog water onttrekken aan vochtige lucht die mijlenver van het dauwpunt is.
Jan van de Velde schreef:Je aflezing bij 30°C is ook correct.
even terug naar de 20°C. Bij 70% RV bevat een kg lucht dus 10,5 g waterdamp. Komen we er nou aan dat die RV lang niet alles zegt. Want volg die 20°C lijn maar eens totdat 'ie de 100%RV lijn kruist. Dan zie je dat lucht van 20°C dus maximaal (bijna) 15 g waterdamp kan bevatten. Een beetje meer, en het gaat misten, er treedt condensatie op. Dat punt heet daarom in luchtbehandelingstaal ook het "dauwpunt".
Het verschil tussen het werkelijke waterdampgehalte en het maximale waterdampgehalte bij een bepaalde temperatuur heet het vochtdeficit.
Nou is de grafiek die we nu gebruiken een beetje te smal om bij 30°C en 70% RV dar vochtdeficit te gaan bepalen, of je moet de krommen extrapoleren. Maar laten we even de andere kant opgaan: we leggen de sigaren in lucht van 10°C en 70% RV. De relatieve vochtigheid is constant, maar wat gebeurt er met dat vochtdeficit? Juist, dat wordt kleiner. En als je met die techniek dat ook in een geëxtrapoleerde grafiek doet voor 30°C zie je dat dat vochtdeficit véél groter wordt dan bij 20°C.
Nog gekker wordt het wanneer je sigaren opgesloten liggen. In zo'n humidor vindt weinig uitwisseling met de buitelnlucht plaats, de absolute vochtigheid in g/kg is zo goed als constant. Stel die humidor bevat lucht van 20°C en 10,5 g/kg. En nu loopt de temperatuur op naar 24°C: in de grafiek ga je dus verticaal naar boven naar de 24°C lijn. Als je naar de RV-krommen kijkt zakt je RV naar ongeveer 55%, dat lijkt niet zó schokkend, een 20 % afname zou je zeggen. Maar ga nou eens op zoek naar het dauwpunt van 24°C? Dan zie je dat dat op ongeveer 19 g/kg ligt. Nu is je vochtdeficit dus blijkbaar 19-10,5 = 8,5 g/kg lucht. Dat is bijna een verdubbeling, ofwel een 90 % toename!!!
Het punt is, dat de mate waarin water verdampt uit een natte doek (of een sigaar) een veel betere relatie vertoont met het vochtdeficit dan met de RV. Dat betekent dan ook dat het evenwicht: <span style='color:blue'>vocht in de sigaar<==>vocht in de lucht </span> veel makkelijker naar rechts kan verschuiven dan de RV zou doen denken.
Alle luchtbehandelingsregelapparatuur werkt dan ook met vochtdeficit en niet met RV.
RV naar ongeveer 55%, dat lijkt niet zó schokkend, een 20 % afname zou je zeggen. Maar ga nou eens op zoek naar het dauwpunt van 24°C? Dan zie je dat dat op ongeveer 19 g/kg ligt. Nu is je vochtdeficit dus blijkbaar 19-10,5 = 8,5 g/kg lucht
Volgens mij spreken we een maximale waterdampconcentratie in g/m3 als functie van de temperatuur.
Bij 20 graden is de max RV (dus 100%) 17,3 g/m3.
Is de RV bij 20 graden 70% komt dit dus overeen met 12,1 g/m3
Bij 15 graden is de max RV 12,9 g/m3
Bij dezelfde hoeveelheid waterdampconcentratie, dus 12,1 g/m3 komt dit neer op ongeveer 95%
Bij 25 graden is de max RV 23,1 g/m3
Bij de zelfde hoeveelheid waterdampconcentratie, dus 12,1 g/m3 komt dit neer op ongeveer 55%[/color]
