Quantum Singulariteit en positronium stabiliteit

[Denkertje70]

Omdat deze post hier verwijdert is, misschien wel niet onterecht, post ik hem hier opnieuw in theorieontwikkeling.
 
Het was een reactie op dit...
 

The system is unstable: the two particles annihilate each other to produce two gamma-ray photons after an average lifetime of 125 picoseconds or three gamma-ray photons after 142 nanoseconds in vacuum, depending on the relative spin states of the positron and electron.
 
http://en.wikipedia.org/wiki/Positronium
 

 
Het positronium en zijn verval waar fotonen bij vrijkomen, een reactie dat ik op een nogal simpele manier kan voorstellen vanuit mijn eigen theorie, de Quantum Singulariteit en me daarbij afvroeg of dit nog toeval is of niet.
 
Een voorkennis van de quarktabel is wenselijk (hier blz 14).
 
Een positronium (e,ë) dat zeer onstabiel is vervalt vrij snel naar een onstabiel pion (u,ü), het verschil in magnetisch veld word uitgestraal in een 1ste foton. Dit onstabiel pion (u,ü) vervalt vrij snel naar een relatief stabiel pion (d,¨d), het verschil in magnetisch veld word uitgestraald in een 2de foton (125ns). In sommige gevallen vervalt het relatief stabiel pion (d,¨d) vrij snel in een hallow-quark paar (h,h), ook bekend als donkere materie in de Quantum Singulariteit, het verschil in magnetisch veld word uitgestraald in een 3de foton (142ns). Bij elk verval innahleerd een up en down-quantini zich tot een Quanton, een singulariteits deeltje (q,¨q > Q).
 
De stabiliteit hangt af van de spin en sync van quarks onderling, voor meer info over kleur, spin en sync zie hier.
 

 
In hoever is dit onwetenschappelijk en word dit geklasseerd als kinkklare onzin? en met welk tegenargument?
 
Graag hoor ik het van jullie!
 
HV

[peterdevis]

Beste denkertje,
 
Aan je tekst te zien heb je al heel wat werk gestoken in jou theorie. Hiervoor alleen verdient het wel wat aandacht.
 
Er is echter een grote maar (of twee):

• Theorieën die niet gestoeld zijn op wiskunde (en dus niet berekenbaar zijn) draaien (meestal) uit op niets.
• Theorieën ontwikkeld door mensen die slechts de populaire ( lees vereenvoudigde, van wiskunde ontdane)versie kennen van de huidige wetenschap, gebruiken heel wat begrippen in een verkeerde context en zijn zich niet bwust aan welek criteria een goede theorie momenteel moet voldoen.

 
Laten we daarom al eens starten met een eerste onduidelijkheid in je tekst (althans voor mij)
 
" Elk puntdeeltje heeft zijn eigen ééndimensionale krachtlijn die in een 3-dimensionale ruimte zich verspreid in alle richtingen"
 
Wat bedoel je hiermee, hoe kan iets ééndimensionaals zich verspreiden over iets driedimensionaals zonder zelf driedimensionaal te worden?

[Denkertje70]

Theorieën ontwikkeld door mensen die slechts de populaire ( lees vereenvoudigde, van wiskunde ontdane)versie kennen van de huidige wetenschap, gebruiken heel wat begrippen in een verkeerde context en zijn zich niet bewust aan welke criteria een goede theorie momenteel moet voldoen.[/*]

Hier moet ik toegeven dat ik geen geschoolde wetenschapper ben, de kennis die ik vergaard heb gedurende de jaren is vooral door zelfstudie, lezen en beredeneren, zelf ben ik maar tot mijn 15de naar school geweest. Mijn kennis is misschien (wiskundig) niet uitgebreid, maar wel voldoende genoeg om te weten waarover ik spreek. Op mijn 28ste is vastgesteld dat ik het syndroom van asperger heb gepaard met hoogbegaafdheid, op zich zegt dit niets, tenzij je er wat mee doet. Bij mij is dan ook vroeg de passie ontstaan om alles wat rondom mij plaatsvind te begrijpen, vooral ruimte en deeltjes-fysica interesseren mij enorm, op latere leeftijd is bij mij dan ook enkele bedenkingen ontstaan over hoe andere denken over dit alles. Het bedenken van een hypothese zoals de Quantum Singulariteit is een logisch vervolg ervan.
 
Met deze theorie wil ik alleen maar aantonen dat er ook nog een andere dynamica is dan de oerknal theorie alleen, één met een onderliggende structuur waardoor bepaalde feiten mee aangetoond kunnen worden zoals bvb de opbouw van materie bij het ontstaan van een universum, hoe daarbij anti-symmetrie is ontstaan in die materie en nog veel meer, zie maar in theorieontwikkeling enkele posts, deze zijn de laatste jaren beredeneerd en afgeleid uit mijn hypothese.
 

De paper die ik heb geschreven dateert van 4 a 5 jaar terug en is niet volledig, ik ben niet blijven stilzitten en achteraf gezien zou ik bepaalde teksten anders willen formuleren zoals bvb de vraag die volgt, ondertussen heb ik ook nog andere bevindingen gedaan zoals het integreren van E=mc2 (de betekenis erachter) waar ik 4 jaar geleden een verkeerde denkpiste aannam, een halve blunder, die denkpiste heeft wel geleid tot andere bevindingen.
 
 

" Elk puntdeeltje heeft zijn eigen ééndimensionale krachtlijn die in een 3-dimensionale ruimte zich verspreid in alle richtingen"

 Wat bedoel je hiermee, hoe kan iets ééndimensionaals zich verspreiden over iets driedimensionaals zonder zelf driedimensionaal te worden?

Om te begrijpen waarom ik singulariteiten beschrijf als puntdeeltjes met een ééndimensionale krachtlijn die op zich verspreid in een driedimensionale omgeving, zou je eerst de algemene dynamica moeten begrijpen achter de Quantum Singulariteit.
 

Begrijp jij in algemene lijn de dynamica van de Quantum Singulariteit?

HV

 

[Math-E-Mad-X]

 
Om te begrijpen waarom ik singulariteiten beschrijf als puntdeeltjes met een ééndimensionale krachtlijn die op zich verspreid in een driedimensionale omgeving, zou je eerst de algemene dynamica moeten begrijpen achter de Quantum Singulariteit.
 

 
Het probleem is dat je al direct op de eerste pagina van je theorie over deze "ééndimensionale krachtlijnen" begint. Hoe kan iemand bekend zijn met de dynamica van jouw theorie als diegene pas op de eerste pagina is??
 
Je zal je beschrijving beter moeten opbouwen. Als de lezer eerst A moet weten om B te kunnen begrijpen, dan moet je ook eerst A uitleggen en daarna pas B.

[Denkertje70]

 
Het probleem is dat je al direct op de eerste pagina van je theorie over deze "ééndimensionale krachtlijnen" begint. Hoe kan iemand bekend zijn met de dynamica van jouw theorie als diegene pas op de eerste pagina is??
 
Je zal je beschrijving beter moeten opbouwen. Als de lezer eerst A moet weten om B te kunnen begrijpen, dan moet je ook eerst A uitleggen en daarna pas B.

 
Als ik een boek, een film of eenders wel informatiedrager aan het doornemen ben, en ik begrijp niet meteen het begin, dan ga ik gewoon verder, misschien wordt later alles wel duidelijk. Je hoefd niet direct alles in detail te begrijpen om de dynamica van mijn hypothese te begrijpen. In het begin is het al voldoende om te bergijpen dat er quantons en quantinni's zijn en wat hun relatie is tot mekaar, dat ze in mekaar kunnen overgaan, hoe ze zijn opgebouwd is een detail waar we eventueel later over kunnen discussiëren. Misschien wordt wel bij het lezen duidelijk wat ik bedoel met eerder genoemde uitspraak.
 
Ik heb hier ergens eerder ook al vermeld dat ik niet tevreden ben met hoe mijn hypothese nu geschreven is, met de jaren leerd mn uit zijn fouten, en dit heb ik ook gedaan en zou ik deze hypothese helemaal anders schrijven dan voorheen. Maar dit vraagd tijd en die heb ik nu niet op het moment. Waarom heb ik het gevoel dat we hier steeds in herhaling vallen? (retorische vraag )
 
Voor de geinteresseerde onder ons, die durven denken buiten de boks, het heelal eens willen bekijken vanuit een andere dynamica dan de oerknal theorie, dan is de Quantum Singulariteit iets voor jou.
 
HV

[peterdevis]

" Elk puntdeeltje heeft zijn eigen ééndimensionale krachtlijn die in een 3-dimensionale ruimte zich verspreid in alle richtingen"

Wat bedoel je hiermee, hoe kan iets ééndimensionaals zich verspreiden over iets driedimensionaals zonder zelf driedimensionaal te worden?"
 
Volgens mij is dit gewoon de beschrijving van een klassiek(wiskundig) veld.
Met mijn vraag wou ik je uitdagen om jou begrippen duidelijker te formuleren en wiskundig te onderbouwen. wil je echt verder met die theorie zul je je toch eigen moeten maken met de huidige wiskundige formalismen en als deze dan blijken ontoereikend te zijn je eigen wiskunde ontwerpen.
 
Dit wil niet zeggen dat ik jou theorie zomaar verwerp, maar vraag om hem in de gangbare wetenschappelijke taal, de wiskunde , om te zetten

[Denkertje70]

" Elk puntdeeltje heeft zijn eigen ééndimensionale krachtlijn die in een 3-dimensionale ruimte zich verspreid in alle richtingen"
Wat bedoel je hiermee, hoe kan iets ééndimensionaals zich verspreiden over iets driedimensionaals zonder zelf driedimensionaal te worden?"

Volgens mij is dit gewoon de beschrijving van een klassiek(wiskundig) veld.
Met mijn vraag wou ik je uitdagen om jou begrippen duidelijker te formuleren en wiskundig te onderbouwen. wil je echt verder met die theorie zul je je toch eigen moeten maken met de huidige wiskundige formalismen en als deze dan blijken ontoereikend te zijn je eigen wiskunde ontwerpen.

Dit wil niet zeggen dat ik jou theorie zomaar verwerp, maar vraag om hem in de gangbare wetenschappelijke taal, de wiskunde , om te zetten

Met een klassiek(wiskundig) veld ga ik er niet komen, omdat er meer factoren afhangen van hoe zon veld zich gedraagt ten opzichte van een klassiek veld.

De Quantum Singulariteit is een uitdaging op zich, uitdagingen zijn altijd welkom, maar door gebrek aan tijd, kan ik niet altijd ingaan op elke uitdaging/vraag als ik weet dat de persoon in kwestie die de uitdaging/vraag stelt niet de algemene dynamica meent te kennen van de Quantum Singulariteit, indien dit wel het geval zou zijn, zou dit de vraag op zich al kunnen verhelderen, eventueel kunnen we er dan dieper op ingaan.

Ik wil u vraag hierbij niet ontwijken, maar het heeft geen zin om te debatteren over quantum-velden oid als je geen algemenere kennis hebt over bvb de inflatie-theorie. Heeft het dan zin om erover te debatteren?

Ik weet dat mijn hypothese structuur gewijs wanordelijk is en misschien moeilijk te lezen valt. Ik ben een beelddenker, misschien ligt daar de oorzaak. Maar als het jou interesseert, waag dan een poging.

Je bent niet de enige die een wiskundige onderbouwing vraag van mijn hypothese, deze heb ik nog niet vermist gebrek aan tijd en ik ook niet de nodige kennis beschik van hogere wiskunde. Dit 2de is dan weer ook door gebrek aan tijd. Het is vooral tijd dat mij parten speelt. Maar ik werk er aan. Ik heb enkele wiskundige verbanden die ik weldra ga posten die een basis zijn voor mij verdere wiskundige onderbouwing.

Maar dit alles zou niet in de weg mogen liggen om filosofisch te debatteren over mij hypothese, dat alles wat we nu ervaren ook kan verklaard worden door een andere dynamica dan de huidige oerknal theorie.

HV

[peterdevis]

 
" Elk puntdeeltje heeft zijn eigen ééndimensionale krachtlijn die in een 3-dimensionale ruimte zich verspreid in alle richtingen"
 
Beste denkertje,
 
Mijn kritiek op deze zin gaat niet zozeer naar de inhoud maar wel naar het gemis aan scherpte.
 
In jou zin staat dat elk puntdeeltje één krachtlijn heeft (een lijn is sowieso een ééndimensionale entiteit)
Een lijn kan zich niet splitsen, dus kan deze zich ook niet verspreiden over de ruimte. Indien in jou theorie de "krachtlijn wel spitst" moet je dit een andere benaming geven zodat mensen die jou theorie willen beoordelen niet op het verkeerde been worden gezet.
 
 

[Denkertje70]

…

Een lijn kan zich niet splitsen, dus kan deze zich ook niet verspreiden over de ruimte. Indien in jou theorie de "krachtlijn wel spitst" moet je dit een andere benaming geven zodat mensen die jou theorie willen beoordelen niet op het verkeerde been worden gezet.

Misschien wel terechte opmerking. Een lijn kan niet verspreiden over een ruimte… laten we even andersom denken.

Wij zien een bol in een 3de ruimte, een 2d wezen ziet een cirkel en een 1d wezen ziet een lijn… we zien allemaal het zelfde voorwerp?!

Dus een 1d krachtlijn kan voor ons 3d wezen geen 3d entiteit zijn?

Misschien druk ik mij wellicht verkeerd uit inderdaad… hoe beschrijf je een 3d deeltje dat wanneer het gepokt word vanuit eendere wel dimensie, ook op deze zelfde manier reageert in de andere dimensies alsof het maar 1 dimensie weet te kennen… ik heb daar een probleem mee.

HV

 

[zenn]

ik heb snel een afbeelding gezocht misschien bedoel je dit 1 punt beinvloed 3 dimensies zowel x,y,z as
 
 

imagesCAVGCDKR.jpg (1.76 KiB) 1143 keer bekeken

[Denkertje70]

@zenn: Het is niet het beeld wat ik in mij gedachte had.

Het hele idee achter die 1 dimensionale krachtlijn is het volgende

Laten we vertrekken van een 0 dimensionaal deeltjes (punt-deeltje). De kracht die deze uitstraalt (aantrekkend, afstotend) vervalt met met het aantal dimensies waarmee een waarnemer waarneemt.

- een 1 dimensionale waarnemer gaat die kracht zien afnemen met 1/r^1.

- een 2 dimensionale waarnemer gaat die kracht zien afnemen met 1/r^2.

- een 3 dimensionale waarnemer gaat die kracht zien afnemen met 1/r^3.

Dit druist in tegen alle logica, maar niet wanneer een 1 dimensionale waarnemer een 3 dimensionaal entiteit is bij diegeen die de echte waarneming doet (relatief), in dit geval een 3 dimensionale waarnemer.

Nu spreken we over een krachtvoerend deeltje, het omgekeerde kan ook bij een krachtvoelend deelje zoals een Quanton.

Wat ik wil zeggen is dat alle waarnemer zich bevinden in één en de zelfde 3 dimensionale ruimte, het is niet dat een 1 dimensionale waarnemer effectief in 1 dimensie waarneemt, maar dat hij 3 dimensies waarneemt als 1

HV

[Math-E-Mad-X]

Beweer je nu dat er in ons heelal 1-dimensionale en 2-dimensionale wezens bestaan? Je theorie wordt steeds merkwaardiger...

[Denkertje70]

Ik heb mij tekst nog eens goed nagelezen en voor zover ik lees heb ik nergens over wezens gesproken in mijn voorgaande post. Tenzij anders mag je me dit laten weten.

Een waarnemer hoeft niet altijd iemand te zijn maar kan ook iets zijn, bijvoorbeeld een Quanton.

Nu over 1 en 2 dimensionale wezens ga ik mij niet over uitspreken en ga daar dan ook niet verder op in, wel is deze uitspraak ook door andere forumleden gebruikt geweest zonder opmerking… vreemd.

Wat vind jij nog zo merkwaardig aan mijn theorie?

HV

 

[Math-E-Mad-X]

Een waarnemer hoeft niet altijd iemand te zijn maar kan ook iets zijn, bijvoorbeeld een Quanton.
 
 

Okee, deze uitspraak verheldert het. Als je het hebt over een "waarnemer" denk ik namelijk aan een levend wezen.
 
Overigens ben ik het niet met je eens dat de afname van een kracht afhangt van de dimensie van de waarnemer. Ook een 1-dimensionale waarnemer in ons heelal zal EM kracht gewoon zien afnemen met 1/r².
 
De afname van de sterkte kracht hangt wel af van de dimensie van de ruimte waarin deze kracht zich bevindt. EM kracht in een 5-dimensionale ruimte zal bijvoorbeeld afnemen volgens 1/r⁴.

[descheleschilder]

In post 10 zegt Denkertje70 dat een ééndimensionale "waarnemer" de kracht ziet afnemen met1/r, een tweedimensionale met1/r²en een driedimensionale met 1/r³. Een éédimensionale waarnemer ziet de kracht (als hij in één dimensie leeft) niet afnemen met de afstand en de tweedimensionale en driedimensionale waarnemers zien de kracht (als zij in twee resp. drie dimensies leven) afnemen met 1/r en 1/r².