Bestaan ! wiskundige en natuurkundige betekenis

[Professor Puntje]

Dus een deeltje dat geen interacties met de omgeving aangaat bestaat niet?

[Bladerunner]

Zelfs het neutrino heeft een zeer zwakke interactie en kan gedetecteerd worden zij het moeizaam. En het is nog maar de vraag of een deeltje met totaal geen interactie wel kan bestaan. Zelfs een virtueel deeltje 'bestaat' onder deze conditie.

[Professor Puntje]

En het is nog maar de vraag of een deeltje met totaal geen interactie wel kan bestaan.

Jouw definitie sluit uit dat een dergelijk deeltje kan bestaan, dat is geen natuurkunde maar dogmatiek.

[tempelier]

in de wiskunde rekent men wel "met de "imaginaire" eenheid "i".
Heeft"imaginair" hier de betekenis van "bestaat niet"..... maar wij rekenen er wel mee ?

De imaginaire eenheid (voorgesteld door de kleine letter i) heeft hier niets te maken met wel of niet bestaan.
In de wiskunde komen wel eens zaken voor die met alleen de normale reële getallen niet beschreven kunnen worden. Daarvoor gebruiken we de 'complexe' getallen die feitelijke uit twee normale getallen bestaan waarvan we eentje dus imaginair noemen. (b.v. 3 + 4i) Deze getallen zijn in het leven geroepen om te kunnen voldoen aan de vergelijking i = √-1. Een complex getal kan visueel gezien worden als een rechthoek met als basis het reële en als hoogte het imaginaire getal.

Hier moet ik ff slikken.

1.
Men kan ieder probleem dat met complexe wordt omschreven ook met reële getallen omschrijven.
(men kan immers de complexe getallen (ook de quaternionen) isomorf afbeelden op matrices)

2.
a+bi
a is het reëel deel.
b is het imaginaire deel. (dat deel is dus reëel!!!!!)
i is een imaginaire éénheid.

3.
i = √-1 is geen vergelijking maar een identiteit. (ook is het een ongewenste notatie)
z²=-1 is wel een vergelijking.

[tempelier]

Dus een deeltje dat geen interacties met de omgeving aangaat bestaat niet?

het is de vraag wat nu eigenlijk een deeltje is.
Het (hele) oude model het knikkertjes model voldoet niet.

Ik zelf (maar wie ben ik??) zie een deeltje als een verzameling eigenschappen.

Dan is het makkelijk: geen interactie→ geen eigenschappen → geen deeltje.

[Human]

@Bladerunner,

Het begint interessant te worden (voor mij).
Elkeen kan natuurlijk zijn eigen definitie van "bestaan" maken en aanhangen.
Die definitie van U "als het zijn omgeving beinvloed " lijkt mij interessant....... maar dan "bestaat" lengte op zich... NIET!
Het voorwerp dat U meet wel .... maar het "begrip lengte niet"

Wat denkt U van de definitie: "IETS BESTAAT ALS HET VERPLAATSBAAR IS"

@Professor Puntje,

Ik voel dat U weet wat ik bedoel met snelheden die steeds kleiner worden tot aan nul .... en dan NOG KLEINER ..
zonder van teken (+ naar -) te veranderen.
Ik schreef in een reactie dat zoiets een SNELHEID IN DE RICHTING VAN HET VERLEDEN KAN ZIJN.
Het zou beantwoorden aan het feit dat elke "gewone positieve "snelheid IN DE RICHTING VAN DE TOEKOMST IS .......
en de snelheid die ik bedoel ook positief is maar IN DE RICHTING VAN HET VERLEDEN.

Graag uw reactie hierop aub.

[Xilvo]

Je kunt een definitie verzinnen voor wat "bestaan" inhoudt.
Dan kun je van bepaalde zaken zeggen dat ze bestaan, van andere dat ze niet bestaan.
Volgens die definitie, tenminste. Een andere definitie geeft een andere indeling.

Leuk. Maar wat heb je daar vervolgens aan?

[tempelier]

Je kunt een definitie verzinnen voor wat "bestaan" inhoudt.
Dan kun je van bepaalde zaken zeggen dat ze bestaan, van andere dat ze niet bestaan.
Volgens die definitie, tenminste. Een andere definitie geeft een andere indeling.

Leuk. Maar wat heb je daar vervolgens aan?

Weinig tot niets lijkt me.

Men kan dit begrip (en nog wat anderen begrippen) volgens mij maar beter aan theologen en filosofen overlaten.
Die zijn gewend aan eindeloze oeverloze discussies.

[Professor Puntje]

Dan is het makkelijk: geen interactie→ geen eigenschappen → geen deeltje.

Dat klopt niet. Het moet zijn: geen interactie dus geen meetbare eigenschappen. Niettemin is het perfect voorstelbaar dat men ooit op theoretische gronden zou besluiten dat een dergelijk deeltje waarschijnlijk wel bestaat omdat het een leemte in een verder goed werkende theorie opvult.

[Professor Puntje]

@ Human

Het berekenen van de snelheid door de plaatscoördinaat op een vroeger tijdstip te vergelijken met (dat is: te verminderen met) de plaatscoördinaat op een later tijdstip komt rekenkundig gezien op hetzelfde neer als het veranderen van het teken van de snelheid (of het omkeren van de richting van de snelheidsvector). Dat is verder niet zo heel interessant.

[tempelier]

Dan is het makkelijk: geen interactie→ geen eigenschappen → geen deeltje.

Dat klopt niet. Het moet zijn: geen interactie dus geen meetbare eigenschappen. Niettemin is het perfect voorstelbaar dat men ooit op theoretische gronden zou besluiten dat een dergelijk deeltje waarschijnlijk wel bestaat omdat het een leemte in een verder goed werkende theorie opvult.

Welke leemte kan iets vullen zonder eigenschappen????
Vult het iets, dan heeft het een eigenschap.

Meetbaar moet weg want dan heeft het wel eigenschappen.

P.S.
Met onmeetbaar maar toch bestaand, zit je op het gebied van Godsbewijzen.
Zo van:
God is onkenbaar..........

[Professor Puntje]

Voorbeeld: er is geen enkele reden om aan te nemen dat het heelal bij onze waarnemingshorizon ophoudt, toch is wat zich daarachter bevindt voor ons onmeetbaar.

[tempelier]

Voorbeeld: er is geen enkele reden om aan te nemen dat het heelal bij onze waarnemingshorizon ophoudt, toch is wat zich daarachter bevindt voor ons onmeetbaar.

Er is echter ook geen enkele rede om te veronderstellen dat die deeltjes daar geen eigenschappen hebben.

[flappelap]

Dus een deeltje dat geen interacties met de omgeving aangaat bestaat niet?

In de kwantumveldentheorie worden deeltjes juist als asymptote toestanden, dus vrij van interacties, gedefinieerd.

[flappelap]

Zelfs het neutrino heeft een zeer zwakke interactie en kan gedetecteerd worden zij het moeizaam. En het is nog maar de vraag of een deeltje met totaal geen interactie wel kan bestaan. Zelfs een virtueel deeltje 'bestaat' onder deze conditie.

Een virtueel "deeltje" bestaat alleen als eigenschap van perturbatieve berekeningen, dus ontologisch is dat niet zo inzichtelijk.

De vraag van TS, omtrent ontologie, raakt ook het realisme. Zo kun je je afvragen of een deeltje, waarop de kans dat je een grootheidswaarde X meet, ook voor de meting daadwerkelijk "eigenschap/grootheid X bezit". De kwantummechanica kan hier geen antwoord op geven, tenzij je verborgen variabel een introduceert (en de werkelijkheid hetzij niet-lokaal maakt, hetzij stript van een vrije wil; zie de ongelijkheden van Bell)