Ijzer, zuurstof, en nog meer CO2 opslag onder water !?

[Skycenter]

Ik begin met het onderbouwen van de vraag of mogelijkheid...

https://www.nemokennislink.nl/publicati ... opgemaakt/

Hieruit:
Ongeveer de helft van de CO2 die via de verbranding van fossiele brandstoffen of door bijvoorbeeld ontbossing in de atmosfeer komt, wordt in de oceanen opgeslagen of komt terug in de biosfeer door bebossing.

En:
Aan de hand van jarenlange nauwkeurige CO2-metingen bepaalden ze de jaarlijkse verandering van het CO2-gehalte in de atmosfeer. Hier trokken ze vervolgens de jaarlijkse totale uitstoot van CO2 door toedoen van de mens vanaf. Het negatieve getal dat uit deze som komt is de jaarlijkse netto-opname van CO2 door land en oceanen. Ze ontdekten dat de natuurlijke koolstofopname bijna verdubbelde, van 2.4 miljard ton koolstof per jaar in 1960 tot ongeveer 5 miljard ton koolstof per jaar in 2010.

En:
In welke verhouding de CO2 over de oceanen en het land verdeeld werd blijft nog onduidelijk, maar dat is wel belangrijk om te weten. Het is namelijk veel gunstiger als de CO2 diep in de oceaan terechtkomt, waar het enkele honderden of zelfs duizenden jaren kan blijven, dan dat het door nieuw geplante bossen wordt opgenomen.


https://www.lenntech.nl/periodiek/water ... %20element.

Hieruit een zinnetje dat het oceaan -en zeewater wel zeer weinig ijzer bevatten terwijl het in onze culturen voor het grijpen ligt:

Het ijzergehalte in zeewater ligt bij ongeveer 1-3 ppb, varieert echter heel sterk en is in de Atlantische Oceaan hoger dan in de Grote Oceaan. Rivierwater bevat over het algemeen 0,5-1 ppm en grondwater tot 100 ppm van dit element.

https://totalwatercare.nl/twc-producten/ontijzering/

Hieruit:
In het eerste geval wordt het water actief in contact gebracht met zuurstof, zodat het ijzer volledig uitvlokt (Fe2+ → Fe3+). Daarna worden de vlokjes verwijderd door middel van een speciaal filtermedium. Hoe effectief het uitvlokken van ijzer lukt, is sterk afhankelijk van de hoeveelheid ijzer, de contacttijd met zuurstof en de pH (zuurtegraad) van het water

.. De vraag is nu of een verhoging van het ijzergehalte door bijvoorbeeld zuiver schroot, men die 1 tot 3 part per biljoen niet wat kan verhogen in oceaan -en zeewater.
Als we de grote en woeligheid van zeeën en oceanen aanschouwen krijg je dan -waarschijnlijk onzichtbaar- het vlokken van tweewaardig ijzer naar driewaardig ijzer; en het gevlokte driewaardig ijzer door de woelige oceaan zijn zuurstof in de diepte weer afgeeft. En opnieuw tweewaardig wordt; dus een soort van cyclus.
En als slotvraag deze ijzerverhoging, zuurstof naar de diepte trekt – daar een levens-boost geeft wat resulteert in meer leven met CO2-opslag in de zeeën en oceanen; inclusief langdurige opslag zoals vermeld in de eerste link.

In het kort: Geeft een ijzerverhoging in zeeën en oceanen meer zuurstof in de diepte – meer leven – en meer CO2-opslag ?
En is die een tot drie parts per biljoen wel verhoogbaar ?

Kleine stukken verhakkeld ijzer geeft natuurlijk een snellere verhoging.

[Skycenter]

De vraag meer uitgelicht.
Kan men via extra metaaloxides (zoals die van ijzer) en/of mineralenoxides in de oceanen zuurstofatomen meer naar diepere waterlagen trekken – daar meer levensstimulatie realiseren (onder andere eerst microbiologisch) – en daar sedimentatie realiseren dat op de bodem neerdaalt, en er zo CO₂ uit water en in tweede instantie uit de atmosfeer gehaald wordt?

(Kan men dan die extra oxides bekomen door bijvoorbeeld het exploderen van lava/magma op de bodem van bepaalde plaatsen in de oceaan?)