Light comes in quanta

[Gps]

En over New Age gesproken: een notoir voorbeeld van QM-verkrachting is What The Bleep Do We Know.

Bedankt voor de waarschuwing. Ik had hem nog niet gezien, en ga hem dus ook niet kijken.
(Ik zag al wel via facebook een aankondiging van deze film)

Tja wat kan ik zeggen, ik heb best goede mensen ontmoet op new age forums, maar voelde me er toch niet echt helemaal thuis.

Als ik alleen al over wetenschap begon, stond ik bij bepaalde mensen al op hun tenen.

[flappelap]

Het gauge theorie paradigma is dat een deelverzameling van het QF paradigma?

Om beter inzicht te krijgen in gauge theorie is daarvoor de kortste QF studeren of is er een shortcut?
Zo ja, is er een interessante link (die niet te moeilijk is maar wel met de wiskunde erbij)? De algemene principes van gauge theorieën snap ik wel en in welk opzicht electromagnetisme en ART gauge theorieën dat snap ik wiskundig ook wel. Maar als het in andere fora of op SE over gauge theorieën gaat, kan ik toch vaak niet volgen.

Ijktheorieën hoeven niet kwantum te zijn. De Maxwellvergelijkingen vormen ook een ijktheorie, namelijk op basis van de Abelse Lie-groep U(1). Ook de algemene relativiteitstheorie kun je als ijktheorie afleiden. Dus je kunt ijktheorieën prima begrijpen met klassieke veldentheorie.

Maar in kwantumveldentheorieën zijn er wel een aantal cruciale eigenschappen van ijktheorieën die je klassiek niet hebt. Zo kan na kwantisatie een symmetrie verloren gaan. Soms is dat niet zo ernstig, maar in het geval van ijksymmetrieën is dat nogal dramatisch; het zou er bijvoorbeeld voor kunnen zorgen dat fotonen opeens een extra vrijheidsgraad oftewel polarisatie krijgen. Zowel in het standaardmodel als in snaartheorie speelt dit een belangrijke rol, en gaat onder de noemer van "anomaliecancellatie"; zie b.v.

https://en.wikipedia.org/wiki/Anomaly_(physics)

en

https://arxiv.org/abs/0802.0634

Voor het standaardmodel is het absoluut cruciaal dat deze anomalieën tegen elkaar wegvallen.

Je kunt ook wiskundig dieper in ijktheorieën duiken, zoals in b.v. Nakahara's boek over differentiaalmeetkunde en topologie.

[wnvl1]

Ik zal eerst beginnen met jouw artikel op physicsforum over ART en eiktheorieën.

Daarna misschien de notities van David Tong, die zijn niet zo lang en zien er doenbaar uit. Ik heb daar wel al wat in gelezen en de bijhorende lessen staan op YouTube.

Ik was ooit begonnen in Zee, maar in tegenstelling tot zijn boek over ART, vind ik zijn boek over QFT niet zo vlot lezend (voor mij toch). In tegenstelling tot ART, waar quasi alle boeken met als titel een variant op "An introduction to General Relativity" quasi dezelfde structuur hebben (en ik heb er wel wat liggen) zijn er bij QFT veel meer verschillen tussen boeken.

[flappelap]

Zee's boek is leuk als je het onderwerp al goed kent inderdaad; ik gebruikte het ook voor een introvak QFT, maar er zijn meer geschikte boeken daarvoor. Tongs aantekeningen over wat dan ook zijn sowieso subliem

[Gast]

En over New Age gesproken: een notoir voorbeeld van QM-verkrachting is What The Bleep Do We Know.

Flappelap:

: - ) Nooit gezien, ik ben benieuwd!

en

QFT is zelfs meer dan dat vanwege het omvangrijke karakter: het is een paradigma, waarin we onder andere het standaardmodel in hebben geformuleerd binnen(en snaartheorie, wat in feite een 2-dimensionale QFT is).

QFT (Quoted for Thruth). Dat is een mooie!

Alleen kun je nog niet echt spreken van een paradigmaverschuiving, zoals wel bij "gewone" niet-relativistische kwantummechanica.

Tenminste, niet als geheel uhm .. hoe zeg ik het, delen ervan wel.
En, zoals ik begrijp, loopt QFT hier en daar nog wel tegen problemen aan. Zoals bijvoorbeeld met Hawking straling. Vandaar dat je daarover ook wat een "split" hebt in de gemeenschap, aldus Ethan Siegel.

QFT is ondanks haar verpletterend succes onbetwistbaar onvolledig. Met als grootste probleem: Too Much Infinity.
Waardoor vaak pQFT (perturbative QFT) gebruikt wordt. Of andere benaderingen die op andere manieren een volwaardige kwantumveldentheorie binnen proberen te sluipen.. *

Misschien wat beter zo kort: In wezen vereist QFT velden die renormaliseerbaar zijn. Het "originele" standaardmodel is renormaliseerbaar. Maar als je eenmaal massieve neutrino's hebt toegevoegd, is t dat niet, althans niet triviaal. En zwaartekracht is duidelijk niet-renormaliseerbaar. Dus zou je QFT simpelweg als een "effectieve" theorie kunnen beschouwen, die goed werkt bij toegankelijke energieën, maar naarmate de energieschalen de Planck-schaal naderen, is er iets beters nodig (evenals bij het "mengen van energieschalen" voor een kwantumzwaartekracht).

*https://www.quantamagazine.org/the-myst ... 20it%20out.

Trouwens, wel interessant om te lezen over paradigmaverschuiving met vooral de Examples hier:

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Paradigm_shift

Ik hoop dat er tijdens mijn leven nog weer een nieuwe Galileo, Newton of Einstein nog een nieuwe deur opent waar fysici echt mee verder kunnen. En er zo een nieuwe, grote, paradigmaverschuiving komt. Want, laten we eerlijk zijn, we zitten (of men zit) toch wel wat vast. (Als je op de Nederlandse Wikipedia pagina kijkt houden de voorbeelden ook al op bij relativiteit en kwantummechanica.)

Maar goed:

Maar als het in andere fora of op SE over gauge theorieën gaat, kan ik toch vaak niet volgen.

Ja, nou .. ik van Wikipedia al niet. (Laat staan je artikel op physicsforum (trouwens, viel me al eerder op, "a PhD in Quantum Gravity?? .. zoiets bestaat toch helemaal niet?)) Maar iig, ook omdat ik niet weet waarvoor ik me daarin zou verdiepen, want wat is het voordeel van zwaartekracht (bijvoorbeeld) beschrijven via een gauge theorie (GTG)?

PS. Dat boek van Zee is idd voor de meeste mensen niet zo geschikt (in zoverre QFT überhaupt geschikt is voor"de meeste mensen"). Ik had het er onlangs nog met iemand over (ook dat die van Zee zo populair is), maar je hebt eigenlijk twee soorten QFT boeken, aldus deze fysicus. Uhm, die van Schwartz is heel anders/een hele andere benadering, zo is mij verteld dan. Dat je je niet al allerlei essentiële voorkennis eigen gemaakt hebt, daar kwam het op neer.

PS2: Notities van David Tong? Mis ik iets of wordt dat filmpje bedoeld?

[wnvl1]

PS2: Notities van David Tong? Mis ik iets of wordt dat filmpje bedoeld?

http://www.damtp.cam.ac.uk/user/tong/qft.html

en hier de bijhorende lessen op YouTube



Hij volgt in de lessen redelijk goed de tekst. Je kan ze dus tesamen bekijken.


Onderstaande tekst van hem is niet slecht als inleiding. Hij is bedoeld op het niveau einde middelbaar onderwijs, maar wel heel goed geschreven.

https://www.damtp.cam.ac.uk/user/tong/particle.html



Deze video van hem over quantum velden van hem heeft 5 miljoen views, maar zal je wel kennen zeker.

[Gast]

Prachtige presentatie!

En nee, die kon ik dus nog niet. (Ja, een paar stukjes snel bekeken waar hij eerder gepost werd in dit topic. Ik had eerder zelfs nog nooit van David Tong gehoord ( ?))

Maar echt mooi hoe hij ook een beetje geschiedenis en "evolutie" van fysica vertelt. Dat begin ik ook steeds interessanter te vinden en is, uiteraard, ook leerzaam.

Die tweede lectures, van wat ik er nog niet van ken, moeten zeker lukken. En hopelijk daarna ook die eerste samen met de YouTube video's.

Schwartz' boek wordt een veel te grote worsteling .. wat niet leuk is Maar bedankt dus!

[flappelap]

Een boek als dat van Schwartz kun je alleen goed volgen als je een stevige basis hebt, gelijk aan een bachelor wis- en/of natuurkunde. Daarbij, wat wil je vervolgens met al die gedetailleerde lusberekeningen en weet ik wat nog meer?

[Gps]

Ik heb net dit zitten kijken, en begrijp het nu iets beter. ( of moet ik zegen het is iets minder wazig)



Vooral dat ik nu denk te begrijpen wat dat quanta inhoud. Een aantal oscillaties.

[flappelap]

Ik heb net dit zitten kijken, en begrijp het nu iets beter. ( of moet ik zegen het is iets minder wazig)



Vooral dat ik nu denk te begrijpen wat dat quanta inhoud. Een aantal oscillaties.

De harmonische oscillator speelt een cruciale rol in QFT. Of, zoals Sidney Coleman blijkbaar es zei:

"The career of a young theoretical physicist consists of treating the harmonic oscillator in ever-increasing levels of abstraction."

[Gps]

Abstration is wel een goed woord hier.

Ik ben in ieder geval van één hoofdpijn af, die begon met light comes in quanta, en dat men bij het dubble slit experiment slechts één foton zend. (kan zenden)

Ik moet af van het beeld in me hoofd, dat één foton een balletje is....

[flappelap]

Ja. Onze taal is niet geëvolueerd om kwantumfenomenen te beschrijven, net als onze intuïtie. Een foton is een kwantumobject, dat zich alleen bij een meting intuïtief (=klassiek) manifesteert. Want zo'n meting 'verbreekt' de kwantumnatuur, iets dat constant gebeurt op de lengteschaal waarop wij geëvolueerd zijn. Die fenomenen vinden wij dus natuurlijk.

[flappelap]

Overigens: ik heb een boek geschreven waarin dit ook wordt besproken: Ruimte, Tijd, Materie, door Epsilon Uitgaven uitgebracht

[wnvl1]

Ja. Onze taal is niet geëvolueerd om kwantumfenomenen te beschrijven, net als onze intuïtie. Een foton is een kwantumobject, dat zich alleen bij een meting intuïtief (=klassiek) manifesteert. Want zo'n meting 'verbreekt' de kwantumnatuur, iets dat constant gebeurt op de lengteschaal waarop wij geëvolueerd zijn. Die fenomenen vinden wij dus natuurlijk.

Dit weekend naar het praatje van Sabine Hossenfelder met Arvin Ash geluisterd, denk ik. Niet?

[Gps]

Ja. Onze taal is niet geëvolueerd om kwantumfenomenen te beschrijven, net als onze intuïtie. Een foton is een kwantumobject, dat zich alleen bij een meting intuïtief (=klassiek) manifesteert. Want zo'n meting 'verbreekt' de kwantumnatuur, iets dat constant gebeurt op de lengteschaal waarop wij geëvolueerd zijn. Die fenomenen vinden wij dus natuurlijk.

Zoiets zeiden Sabrin en Arvin Ash ook.

Dat het probleem begint, met onze taal die niet gemaakt is om kwantum mechanica te beschrijven.

Verder scoren beide bij mij punten, omdat ze kwantum mechanica minder zweverig maken.

Ondanks dat ik misschien wel de meest zweverige persoon hier ben, wil het er bij totaal niet in wat veel you tube filmpjes er van maken.
Dat het wat uitmaakt of wij kijken of niet. (als of het "deeltje" weet dat we kijken, en dan besluit iets anders te doen)

Dat wij invloed uitoefenen als we iets proberen te meten, klinkt als een veel logischer uitleg.

Dat ik toch zweverig ben, bewijst wel dat een deel van mij in opstand komt tegen de uitspraak, dat onze intuïtie kwantum mechanica niet kan begrijpen.

Voor mij is intuïtie niet iets dat alleen maar op ervaring gebaseerd is.
Dat onze ervaring ons in de weg zit, bij kwantum mechanica vind ik een betere omschrijving.

( iedere gek zijn gebrek ? )