Naamvallen

[Goemba]

Hallo,

Mijn vraag is: Hoe zijn de naamvallen ontstaan? En waarom gebruiken we deze eigenlijk?

[Rho]

Het lijkt dat naamvallen juist de oudste vorm van taal vertegenwoordigen. Jongere talen hebben veelal geen of minder naamvallen. Sanskriet heeft 8 naamvallen, Latijn 5, modern Nederlands heeft nog slechts een enkel archaisch "te allen tijde" en "in dier voege". De 4-e naamval voor mannelijk enkelvoud ("ik zie den man") is geloof ik in 1953 verdwenen.

[Anonymous]

Hallo,

Mijn vraag is: Hoe zijn de naamvallen ontstaan? En waarom gebruiken we deze eigenlijk?

http://www.dbnl.org/tekst/_taa001taal09/_t...1taal09_004.htm

kleine inleiding

russisch heeft 6 naamvallen en fins 10 of 11

[Veertje]

http://www.dbnl.org/tekst/_taa001taal09/_t...1taal09_004.htm

kleine inleiding

Best moeilijk te lezen, en helaas, de pagina raakt het onderwerp "waar komen naamvallen vandaan" maar zijdelings. Toch heb je een mooie link gevonden.

Op dezelfde website is nl. wel deze pagina te vinden: http://www.dbnl.org/tekst/_taa001taal05/_t...1taal05_013.htm die ingaat op de vraag, maar door het feit dat het om een oud document gaat (auteur: Brill, Willem Gerard, 1811-1896) helaas net zo moeilijk te lezen is. Ik denk dat dit document wel de kern raakt van het onstaan van naamvallen.

Als ik tijd heb zal ik proberen hier wat stukken daaruit te "vertalen" naar een leesbare vorm. Tenzij iemand een andere site weet.

Ik zou i.i.g. willen beginnen met de stelling dat het Nederlands taalkundig gezien het meest verwant is aan het Duits:

Wikipedia zegt:

Linguïstisch gezien is Middelnederlands niet meer dan een algemene naam voor een aantal (niet altijd even nauw verwante) talen of dialecten die in de Late Middeleeuwen in het huidige Nederlandse taalgebied werden gesproken en geschreven. Er was toen nog geen standaardtaal, maar alle Middelnederlandse dialecten waren vermoedelijk in meer of mindere mate wederzijds verstaanbaar (want minder uitelkaar gegroeid dan de huidige).

In de ruimste zin waren alle Middelnederlandse dialecten, met uitzondering van de Limburgse, Nederduitse dialecten. In deze periode, voor het ontstaan van de standaardtalen, was er dus binnen het dialectcontinuüm nog geen eenduidige taalgrens tussen "Nederlands" en "Duits".

[Anonymous]

Ik had de link pas later gezien, maar dat Nederlands het nauwste verwant is met Dits is logisch. de vlaamse dialecten zijn doorspekt met naamvallen en heel vaak vindt je ook "Duitse" uitgangen terug.

Ik denk dat je veel meer succes hebt als je op duitse sites zou gaan zoeken. Ik ga dat in ieder geval doen in het komende weekend (veronderstelt dat het weer zo afschuwelijk bijft als vandaag).

ciao

[Goemba]

Dank je voor de informatie! Was zelf niet in de gelegenheid om te reageren.

Ik ga in de komende dagen de links doorlezen. En zal zelf ook nog proberen wat informatie te krijgen. Deze zal ik dan terzijnertijd ook posten.

[Brinx]

Heeft de oorsprong van naamvallen niet te maken met het gebrek aan aanwijzende voornaamwoorden of strikte woordvolgorde in een taal? In het Latijn bijvoorbeeld wordt de onderlinge relatie tussen de zelfstandige naamwoorden in een zin vaak duidelijk aan de hand van de naamvallen die op die verschillende woorden toegepast zijn. Latere talen zouden dit overgenomen kunnen hebben, ook al introduceerden ze een wat rijker gebruik van aanwijzende voornaamwoorden en een coherenter zinsverband.