Marco Maxwell schreef:
Dat was dan al even geleden. Sinds we cool en pool ( van het werkwoord poolen ) hebben toegelaten, kunnen we gerust spreken van een Engelse ziekte, met nadruk op ziek (sic)
-als je begrijpt wat sic bedoelt-
Ik prijs je positieve inslag, maar het Nederlands staat veel te veel open voor onverspeld overnemen van buitenlandse woorden om een redelijke transcriptie te kunnen handhaven.
Bij het Frans ging het vaak nog goed omdat je aan de accenten kon zien dat je het op zn Frans moest uitspreken, maar sinds die verdwijnen is het ook maar raden. (zone)
We zijn daar te halfslachtig voor vrees ik.
Dat ben ik wel met je eens - de transcriptie van oorspronkelijk nederlandse woorden is best goed, maar bij leenwoorden krijg je er natuurlijk een slechte transcriptie bij cadeau (kado?).
De vraag is wellicht of het verstandig is leenwoorden om te katten met een nederlandse transciptie (waar dat mogelijk is) - poel, sjit, koel, skoeter, iemeel, tjillen, kompjoeter of bijvoorbeeld toch te vertalen (creditcard naar kredietkaart, zone naar gebied).
Ergens denk ik dat er weinig animo voor is om dat gaan doen. Bovendien heb je woorden als 'online' waarvan de uitspraak niet fatsoenlijk in nederlandse transciptie te noteren is, en er ook geen redelijk zinnig alternatief woord is ('met internet verbonden' is onpraktisch).
Taal is wat mensen daadwerkelijk gebruiken, niet van bovenaf opgelegd. Iemand die nederlands wil leren zal mogelijk wel een probleem hebben met het herkennen van de leenwoorden, al valt dat wel weer mee als die persoon engels spreekt en het gros van die woorden herkent. Uiteraard gaat ook dat wel eens mis gezien we woorden hebben die qua spelling gelijk zijn met engelse woorden maar qua betekenis soms helemaal niet.