vragen over atoom

[The Herminator]

Dat weet ik niet, maar een halfwaardetijd van bijv. 3x10²² jaar (zie rwwh) "op een hoop" gooien met halfwaardetijden van een paar femtoseconden kan ik niet beschouwen als een serieuze toevoeging aan de discussie... zeker niet als de vraag als afdoende beantwoord is!

[Moslim]

Zie een element als instabiel als het niet van nature voorkomt, en dus alleen in een laboratorium door kernreacties kan worden gemaakt.

Vele beter

[noepje]

denk aan de octet regel. H en He zijn uitzondering max 2 elektronen, voor verzadiging. en bij de overige atomen heb je max 8 elektronen. dus bij zuurstof is dat zonder bindingen 6 en met twee andere atomen bijv. 2 waterstof atomen. 8 elektronen.

[Moslim]

mijn volgende struikelblok is de kwantummechanisch model. De hoofdkwantumgetal, nevenkwantumgetal, magnetisch kwantumgetal en spinkwantumgetal ken ik op vogelvlucht. Maar wat ik niet begrijpe is hoe je een Elektronenconfiguraties kunt maken.

Dit is wat ik al weet:

hoofdkwantumgetal(n): beschrijft de gemiddelde afstand van de elektronenwolk tot de kern, en de energie van de elektron in een atoom. deze is altijd een positieve getal.

nevenkwantumgetal(I): deze beschrijft de vorm van de elektronenwolk. De nevenkwantumgetal(I) is een positieve getal van 0 tot n-1.

magnetisch kwantumgetal(M1): beschrijft hoe de diverse elektronenwolken in de ruimte zijn georiënteerd. deze hangt van van de waarde van I af. De enige toegestane waarden zijn gehele getallen van -I tot 0 tot +1.

spinkwantumgetal(Ms): deze beschrijft de richting waarin de elektron in een magnetische veld rondraait. het kan ofwel met de klok of tegen de klok meegaan. Dus -1/2 of +1/2.

Maar wat ik niet begrijp zijn de subschillen en hoe je nu zo'n elektronenconfiguratie kunt opstellen. Kan er iemand een voorbeeld geven met een bepaalde atoom. En waarvoor dient nu een elektronenconfiguratie?

Dank allemaal!!

[Beryllium]

Wat je als allereerste moet begrijpen:

In een atoom kan geen enkel elektron exact dezelfde combinatie van kwantumgetallen hebben.

Dit is het zogeheten Pauliverbod.

Daarmee kan je dus uitrekenen hoeveel elektronen er maximaal in een elektronenschil kunnen voorkomen (de elektronenschil wordt aangeduid met het hoofdkwantumgetal).

Jij hebt trouwens iets andere letters als ik ken (het nevenkwantumgetal len ik als 'l') maar ik houd wel even jouw notatie aan.

In het geval van n=1 heb je dus: n=1; I=0; M1(I=0)=0; Ms=1/2, -1/2.

Dus, voor n=1 kun je maximaal 2 elektronen kwijt.

Voor n=1 geldt: n=1, 2; I=0, 1; M1(I=0)=0; M1(I=1)=-1,0,1; Ms=1/2,-1/2 voor alle I.

Daarmee heb je ruimte voor 8 elektronen: 2 voor I=0 en 6 voor I=1.

Dan over de elektronenconfiguratie: die vertelt je van een atoom op welke manier de elektronen om het atoom zijn gepositioneerd.

Laten we met een simpel voorbeeld beginnen: Helium; atoomnummer 2, dus 2 elektronen.

Als allereerste wordt de eerste elektronenschil gevuld. Daar kunnen 2 elektronen in, dus als we die vullen zijn we al klaar.

De elektronenconfiguratie geef je aan met een combinatie van tekens:

[hoofdkwantumgetal][orbitaal]^{aantal elektronen} waarbij [orbitaal] een letter is die correspondeert met een nevenkwantumgetal.

De volgorde van deze orbitaalletters is s, p, d, f, g (en nog verder).

OK, terug naar Helium. Je vult dus de eerste schil helemaal.

In de eerste schil geldt alleen: I=0. Daarvoor geldt: orbitaal = 's'.

Dan het aantal elektronen: voor I=0 heb je alleen Ms = 1/2, -1/2. Dus er kunnen er 2 in, en we moeten er ook 2 plaatsen.

Daarmee wordt de elektronenconfiguratie: 1s²

Lastiger is bijvoorbeeld koolstof; atoomnummer 6.

Eerst vul je de 1s-orbitaal: 1s². 4 elektronen over.

Dan komt de 2s-orbitaal aan de beurt. Ook daar kunnen er 2 in: 1s²2s². 2 elektronen over.

Na de 2s komt de 2p. Daarin kunnen max. 6 elektronen: I=-1,0,1 en voor elke I: Ms=1/2,-1/2.

Dus wordt de elektronenconfiguratie: 1s²2s²2p²

Verdere uitleg wacht ik even mee totdat je dit helemaal begrijpt.