Corona - ziekte

[Josker]

Als je je handen een minuut lang met zeep moet wassen wijst dat erop dat er een olie achtige substantie zit rond het virus. Misschien voorkomt die uitdroging.

[ArcherBarry]

hoezo een minuut? 20 a 30 seconden is al voldoende.

Ja er zit een phospolipide coating om het virus molecuul, dat is ook waarom zeep zo effectief werkt om het virus onschadelijk te maken.

[Marko]

Als je je handen een minuut lang met zeep moet wassen wijst dat erop dat er een olie achtige substantie zit rond het virus. Misschien voorkomt die uitdroging.

Het gaat niet om uitdroging. Het gaat erom dat de structuur wel stabiel is in water maar langzaam uiteenvalt in een ander oplosmiddel.

Hetzelfde (maar dan omgekeerd) als je zou hebben bij een suikerkristal. In olie gebeurt daar helemaal niks mee, en als het een microscopisch klein kristalletje is zweeft die fijn door de olie heen. Breng je datzelfde suikerkristalletje in water, dan is het in no time uiteengevallen in losse moleculen.

[Benm]

Het klopt inderdaad dat het noodzakelijk is om in een waterige omgeving te zijn om de correcte vorming van een ewitmantel te verkrijgen. Wat echter de vraag is: als je iets uitdroogt, en vervolgens weer hydrateert, vouwen de eiwitten dan weer naar hun normale, actieve, vorm, of gaat dit proces niet goed en is een virus daarmee uitgeschakeld?

Als dat hervouwen op redelijke schaal goed gaat kan een organisme heel lang in een watervrije omgeving overleven, denk bijvoorbeeld aan gevriesdroogde gist - compleet anders dan een virus, maar wel iets dat decennialang behouden kan blijven en weer tot leven komt onder de juiste omstandigheden.

In die zin is het ook van belang te kijken naar de aard van een oppervlak: sommige metalen verhinderen het correct terugvouwen van eiwitten of zijn via een ander mechanisme schadelijk voor virussen en bacteria. Andere zijn juist poreus waardoor een virus wellicht niet eens beschadigd raakt, maar diep genoeg in het materiaal verdwijnt om na op drogen niet meer zo gevaarlijk te zijn (bijvoorbeeld iets als karton, katoen, etc).

De inactivatie van een virus op een oppervlak is vaak geen acuut proces, meer meer iets met een halfwaardetijd. Als die halfwaardetijd niet zo gek lang is, bijvoorbeeld 2 uur, dan ben je na 1 dag pakweg 4095/4096e van het virus kwijt. Op zich natuurlijk prima, maar de vraag is of dat voldoende is om in alle gevallen infectie te voorkomen.

En zeg zelf eerlijk: als je weet dat een covid19 patient gisteren boven een (droog) glas gehoest heeft, dan ga je daar niet uit drinken maar gooi je het acuut in de vaatwasser, nietwaar?

[Marko]

Het klopt inderdaad dat het noodzakelijk is om in een waterige omgeving te zijn om de correcte vorming van een ewitmantel te verkrijgen. Wat echter de vraag is: als je iets uitdroogt, en vervolgens weer hydrateert, vouwen de eiwitten dan weer naar hun normale, actieve, vorm, of gaat dit proces niet goed en is een virus daarmee uitgeschakeld?

Als dat je vraag is, dan begrijp ik niet waarom je zo stellig beweert dat uitdrogen niet dodelijk is voor een virus. Want dat suggereert dat je het antwoord op die vraag al weet.

Als dat hervouwen op redelijke schaal goed gaat kan een organisme heel lang in een watervrije omgeving overleven,

Als dat goed gaat wel, maar zonder chaperonines gaat dat niet op redelijke schaal goed. En zelfs als dat goed zou gaan is de vraag of de mantel weer opnieuw correct opgebouwd wordt, en of het RNA (in het geval van SARS-CoV2) er nog op de juiste manier in zit, enzovoort enzovoort.

denk bijvoorbeeld aan gevriesdroogde gist - compleet anders dan een virus, maar wel iets dat decennialang behouden kan blijven en weer tot leven komt onder de juiste omstandigheden.

Ik snap niet goed waarom je vriesdrogen erbij haalt. Virussen in de lucht of op een oppervlak worden niet gevriesdroogd.

De inactivatie van een virus op een oppervlak is vaak geen acuut proces, meer meer iets met een halfwaardetijd. Als die halfwaardetijd niet zo gek lang is, bijvoorbeeld 2 uur, dan ben je na 1 dag pakweg 4095/4096e van het virus kwijt. Op zich natuurlijk prima, maar de vraag is of dat voldoende is om in alle gevallen infectie te voorkomen.

De halfwaardetijden op verschillende oppervlakken staan netjes in het artikel beschreven.

En zeg zelf eerlijk: als je weet dat een covid19 patient gisteren boven een (droog) glas gehoest heeft, dan ga je daar niet uit drinken maar gooi je het acuut in de vaatwasser, nietwaar?

De relevantie hiervan ontgaat me. Er is een artikel waarin gemeld wordt dat de stabiliteit van SARS-CoV-2 in lucht en op oppervlaktes extreeem lang is. Dat is, zoals ik eerder al zei, reden om goed op te passen. Gewoontes waar je bij andere virussen nog wel mee weg zou komen zijn hier ineens wel gevaarlijk.

[Smartmarc]

Ik hoor zoveel tegenstrijdige informatie. Zoals er een aantal dieren besmet zijn met corona. Maar het is nog niet bewezen dat dieren het op de mens kan overbrengen. Raar, want er word beweert dat een vleermuis het virus in China op de mens heeft overgebracht.
En dat de baas van een besmet huisdier ook besmet is. Alleen al met deze 2 gegevens zou je kunnen veronderstellen, dat het virus van mens op dier en dier op mens overdraagbaar is? Zou de overheid daar niet wat meer onderzoek naar moeten doen. Voordat het zo is. Want wij moeten 1.5m afstand houden. Hoe zit dat met dieren dan. Want nu laten de honden eigenaren wanneer ze mekaar op straat tegen komen. De honden aan mekaar snuffelen. En dan de katten en piesen. Nu het beter weer word gaan die ook weer meer naar buiten. Moet de overheid daar ook geen lock down / regels voor hanteren. Beter nu extra voorzichtig zijn. Dan weer achter de feiten aan zitten.
En als laatste. Is het bekend hoe dit virus überhaupt is onstaan. Er moet toch altijd een ontstaan/begin zijn. We nu druk bezig om een medicijn te produceren. Waarom hoor ik niks over onderzoeken die ik hierboven heb vernoemd. Ik ben bang dat er nog te naïef over gedacht word.
Graag verneem ik een reactie op mijn bericht.
Mvg, M Waanders

[Rhiannon]

COVID-19 is oorspronkelijk van dier op mens overgedragen, waarschijnlijk van een vleermuis op een markt in Wuhan. Vleermuizen zijn veelal de gastheer van virussen die op een gegeven moment op de mens worden overgedragen. Gisteravond in het televisieprogramma Op1 meldde Ab Osterhaus, viroloog en oorspronkelijk dierenarts, gepromoveerd op coronavirussen bij katten, dat een kat in Hong Kong en een kat in Luik, alsmede een tijger in de Bronx Zoo, door het virus zijn besmet, met vergelijkbare symptomen als bij de mens: koorts, hoesten en kortademigheid.

Blijkbaar heeft de Chinese Academie voor Landbouwwetenschappen hier nader onderzoek naar verricht. Het bleek dat het coronavirus (afkomstig van een menselijk staal) zich niet in kippen, eenden, varkens en honden kon voortplanten. Het virus werd wel waargenomen bij twee honden in Hong Kong, maar dit is waarschijnlijk de reden waarom zij geen symptomen vertoonden.

Bij fretten en katten is het een ander geval. Hier vond men het virus in neusspoelingen tijdens de dagen na de blootstelling, alsmede genetisch materiaal van het virus in de bovenste luchtwegen. Ook in de uitwerpselen van katten en fretten werd het virus gevonden. Bij de fretten werd er ook gekeken naar de impact van het virus op hun lichaam. Zij hadden last van bloedvatontstekingen, een verhoogde hoeveelheid immuuncellen in de longblaasjes en een lichte ontsteking van de luchtpijp. Het virus bleek ook overdraagbaar tussen katten onderling, waarbij kittens vatbaarder waren en meer schade aan de luchtwegen kregen.

Lees verder hier.

De World Small Animal Veterinary Association meldt hetzelfde, maar zegt ook dat elk oppervlak dat in contact komt met het virus dat ook kan overdragen, inclusief de vacht van huisdieren of afscheiding vanuit de neus. Zij raden dus aan om huisdieren bij geïnfecteerde mensen weg te houden en huisdieren van geïnfecteerde mensen binnen of op eigen terrein te houden.

Houd katten met griepachtige verschijnselen binnen, zodat ze niet het virus aan hun soortgenoten kunnen overdragen. Voor verkouden honden wordt geadviseerd ze kort uit te laten, bij voorkeur op eigen terrein.

Lees verder hier

[Benm]

Het is onzeker hoe het virus het van vleermuis tot mens heeft gehaald.

Een eerste gedachte zou kunnen zijn dat iemand een geinfecteerde vleesmuis heeft gegeten (in diverse aziatische landen is het eten van vleermuizen tamelijk gangbaar). Een andere optie is dat een of ander ander dier, wellicht een katachtige, een vleermuis gevangen heeft, geinfecteerd is geraakt, er vervolgens door mensen is opgegeten of het via een ander mechanisme heeft overgedragen.

Vleermuizen zijn een bijzonder soort zoogdieren die best het reservoir kunnen zijn voor virussen, maar de overdracht hoeft niet direct te zijn. Er gaan we verhalen in de rondte dat het veroorzaakt zou zijn door iets als 'vleermuizensoep', maar dat is eigenlijk helemaal niet zo logisch als die soep fatsoenlijk gekookt was waardoor het virus zou zijn gedood.

Mensen eten niet zoveel rauw vlees, en zeker geen rauwe vleermuis. Dieren doen dat echter wel, dus het is niet geheel ondenkbaar dat een katachtige een vleermuis te pakken heeft gekregen, en het langs die weg verspreid is.

Voor het verdere verloop van de pandemie maakt dit allemaal niet zoveel uit, maar gevaar is wel dat er een hetze ontstaat tegen vleermuizen: het lijken een beetje de ratten die je moet uitroeien om verspreiding van ziektes te voorkomen. Dat concept is m.i. onterecht en onwenselijk gezien het ook heel nuttige dieren zijn.

[Rhiannon]

Dit artikel geeft een goede uitleg hoe 'zoonotic spillover' of overdracht van vleermuizen of andere wilde dieren naar mensen plaats kan vinden. Veelal is de mens hieraan zelf schuldig door de vernieling van de habitat van dieren.

Van vleermuizen is bekend dat zij o.a. dragers zijn van rabiës, Hendra, Marburg, Ebola en Nipah. Deze laatste ziekte is o.a. in Maleisië overgeslagen op de mens via varkens die gehouden werden op commerciële varkensboerderijen in gebieden waar grote kolonies vleermuizen leefden. Ook in India is deze ziekte uitgebroken, waar van de achttien geïnfecteerden het maar één heeft overleefd.

Wij weten nog niet zoveel over het immuunsysteem van vleermuizen, maar er wordt vermoed dat het simpele feit dat het vliegende zoogdieren zijn maakt dat hun immuunsysteem zo uniek is. Studie is gaande naar hun afweersysteem.

Interessant is om dit stuk te lezen dat gaat over vleermuizen en het feit dat zij de gastheer zijn van meer dan 60 zoönotische virussen. Alleen knaagdieren zijn drager van meer bacteriën, virussen, protozoa en wormen.